At oo, tanda ko yung itinanong ko at isinagot mo kasi yun lang mismo ang pinanghuhugutan ko ng lakas ng loob ngayon para ituloy 'tong ginagawa ko na 'to.

Kasi nakakalungkot lalo yung kung paano nagbago yung part mo sa araw nya galing sa kasama at masaya sa biglang parang nakita lang at nakausap.

Kakatapos lang magkwento ng mga araw namin. Akala ko kapag may binalik na part ng "normal" na araw namin, magiging okay kahit papaano. Hindi pala.

Papatayin ko sarili ko sa pinaggagagawa ko dito eh

Tingin nya kaya gusto ko o nadadalian ako sa ganito?

Ang hirap lang ng lagi kang gusto kasama tapos di pwede. Clingy ano? Kaya ganito na lang, baka masanay rin..

Tuloy-tuloy ko ba yung ganito? Parang dapat mas dahan-dahan pa yung pagdistansya, nahalata pa rin kanina..

Alam ko naman na hindi n'ya mapapansin. Marami naman s'yang hindi napapansin sakin..

Hindi ko alam kung mali yun, pero tingin ko yun yung dapat baguhin. Simulan natin ngayon!!

Hindi ko na naintay si papsi kanina. Nilakasan ko na lang sobra loob ko na mas kailangan ko puntahan talaga si boss. Buti na lang. Sobrang worth it.